چرا حمیدرضا آذرنگ در میانه راه از سریال «مستوران» حذف شد؟
تاریخ انتشار: ۸ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۶۲۲۰۰۶
به گزارش خبرنگار رادیو و تلویزیون ایرنا، حمیدرضا آذرنگ، قهرمان قصه مستوران در این سریال نقش لیث را بازی می‌کرد و یک عطار امین در شهر مستوران بود. این بازیگر پس از آن که لیث بدون هیچ گونه مقدمه و پیش زمینهای از داستان حذف شد، در پستی اینستاگرامی نوشت: بدرود لیث غریب. #ناتمام
برای مخاطبان سریال این سوال پیش آمد که چرا قصه‌ای که با لیث شروع شده بود با این شخصیت ادامه پیدا نکرد و او در میانه راه کنار گذشته شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در قسمت هفدهم این سریال ۲۶ قسمتی شاهدیم، لیث در حیاط خانه ای پسرکش را می بیند و او را صدا می زند، لطف علی به سمت پدرش می‌رود و او را در آغوشش می کشد. در سکانس بعدی می‌بینیم که لطیفه، همسر لیث عزادار است و مردم شهر برای این شخصیت مجلس ختم گرفته‌اند. در قسمت‌های بعدی لیث در چند سکانس پراکنده حضور دارد و از قسمت بیستم به بعد ناپدید می‌شود. بدون آن‌که سریال درباره او اطلاعات خاصی بدهد.
یکی از بازیگران این سریال در گفت و گو با ایرنا مسائل مالی را دلیل حذف ناگهانی آذرنگ عنوان کرد و گفت: سازندگان سریال چون دیدند هزینه کار دارد سنگین تمام می شود؛ قصه را تغییر دادند و حمیدرضا آذرنگ را حذف کردند. آنها توانایی پرداخت دستمزد این بازیگر را نداشتند و ترجیح دادند او در ادامه قصه نباشد. شاید اتفاقات دیگری هم افتاده که من خبر ندارم. ولی من شنیدم که دستمزدشان سنگین بوده است.
سریال مستوران علاوه بر حذف بازیگر نقش اول، تغییر کارگردان را هم تجربه کرد. کارگردانی ۷ قسمت اول این سریال تاریخی به تهیه کنندگی عطا پناهی برعهده سیدجمال سیدحاتمی بود و پس از گذشت پنج ماه از تولید سریال مستوران، مسعود آب‌پرور برای ادامه کارگردانی سریال مستوران انتخاب شد.
حمیدرضا آذرنگ، نازنین فراهانی، رویا میرعلمی، بیژن بنفشه خواه، الهام جعفرنژاد، عیسی یوسفی‌پور، رابعه اسکویی، صفا آقاجانی، مزدک رستمی، رسول نقوی، حامد محمودی، یدالله شادمانی، جواد انصافی، قربان نجفی، محمد اشکانفر، حمیدرضا معدنکن، الهه خادمی، عبدالرضا نصاری و علی دهکردی از جمله بازیگرانی‌اند که در فصل نخست «مستوران» مقابل دوربین قرار گرفته‌اند.
مستوران محصول سازمان هنری رسانه‌ای اوج و برگرفته از قصه‌های کهن ایرانی است.
برچسب‌ها جواد انصافی مسعود آب پرور حمیدرضا آذرنگ مستورانمنبع: ایرنا
کلیدواژه: جواد انصافی مسعود آب پرور حمیدرضا آذرنگ جواد انصافی مسعود آب پرور حمیدرضا آذرنگ مستوران حمیدرضا آذرنگ
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۶۲۲۰۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گذر از میانه تاریخ با سفر به روستای انجدان اراک
اَنجدان از روستاهای قدیم اراک، مرکز تجدید حیات فرهنگی و تبلیغی و جایگاه امامان اسماعیلی نزاری پس از سقوط الموت بوده است و امروزه از مقاصد و جاذبه‌های گردشگری استان مرکزی محسوب می‌شود.
به گزارش خبرگزاری ایمنا از مرکزی، در قسمت مرکزی اراک در دهستان مشک‌آباد روستای دیدنی به اسم انجدان وجود دارد. این روستا در منطقه‌ای کوهستانی است و دو کوه برف شاه و کوه چشمه در پیرامون آن قرار گرفته‌اند و غارهای زیادی نیز در مجاورت این روستا قرار دارد.
آب و هوای خوب و مطبوع و وجود چشمه‌سارها، این روستا را به مکانی دلپذیر برای تفریح و استراحت تبدیل کرده است، به نحوی که بسیاری از شهرهای اطراف آخر هفته را در این روستای خوش آب و هوا می‌گذرانند.
فاصله انجدان تا شرق اراک ۳۷ کیلومتر است و ۲۰۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. این روستا بعد از قرن ۹ قمری خاستگاه نویسنده‌ها و ادیبان زیادی بوده است که تعدادی از آنها از جمله شاه طاهر دکنی، میرزا ابوتراب بیک فرقتی و ملأ داعی انجدانی هستند.
روستای انجدان جمعیت زیادی ندارد، اما با وجود این جمعیت کم در سراسر روستا حسینیه‌ها و مساجد زیادی دیده می‌شود که نشان می‌دهد فرهنگ و مذهب اهمیت زیادی دارد. تعدادی از این مساجد همچون مسجد جامع که قدمت آن به قرن‌های آغازین اسلام بازمی‌گردد و از آثار تاریخی این روستا به شمار می‌رود.
از دیگر آثار تاریخی روستای انجدان بقعه‌های زیبای آن است که از میراث ارزشمند به جای مانده دوره صفوی محسوب می‌شود.
واژه «انجدان» معرب واژه «انگدان» است و قدمت این روستا به بیش از هزار سال پیش بازمی‌گردد. در متون تاریخی از آن به عنوان «انکوره» و «انغوزه» نیز نام برده شده است.
نام این روستا برگرفته از نام گیاه انگدان است که صمغ آن در این روستا تولید می‌شود و برای صادرات به کشورهای دیگر نیز استفاده می‌شود. نام انجدان در منابع قدیمی به‌صورت‌های انکوان و انکدان نیز آمده است.
چنانکه از منابع برمی‌آید، استفاده از واژه انجدان پس از اقامت امامان اسماعیلی در این محل رواج یافته است، از پیشینه کهن انجدان تا سده هشت قمری، ۱۴ میلادی آگاهی دقیقی به جز سنگ قبرهای یافت شده و اطلاعات محلی در دست نیست.
ناحیه‌ای که امروزه انجدان در آن قرار دارد، در سده‌های نخستین اسلامی (احتمالاً) جزو کوره دوراخور قم بوده است، اما در هیچیک از منابعی که از دوراخور نام برده‌اند، به انجدان یا نامی مشابه آن اشاره نشده است.
این روستا ۱۰ سال است که به روستای برگزیده هدف گردشگری استان مرکزی تبدیل شده و در طول این مدت بسیاری از بناهای تاریخی آن مرمت و بازسازی شده است، از زمانی که روستای انجدان به روستای هدف گردشگری تبدیل شده قیمت زمینهای آن افزایش پیدا کرده است و عده‌ای از جوانان نیز به این روستا مهاجرت کرده‌اند.
بیشتر اهالی روستا کشاورز و دامپرور هستند و محصولاتی از جمله گردو، بادام و انگور به عمل می‌آوردند. صنایع دستی پر رونق این روستا گلیم‌بافی، قالی‌بافی و منبت‌کاری است که حتی می‌توانید آنها را به عنوان سوغات از اهالی روستا خریداری کنید.
یکی از آئین‌های سنتی این روستا چغچغه‌زنی است که در ایام محرم رواج دارد و حتی در فهرست میراث معنوی کشور نیز ثبت شده است. ایام محرم در این روستا بسیار پر شور برگزار می‌شود و بسیاری از شهرهای اطراف برای شرکت در مراسم ویژه خود را به این روستا می‌رسانند.
غارهای بزرگ و کوچک زیادی در روستای انجدان وجود دارد که علاقه‌مندان به غارنوردی از آنها دیدن کنند. غار گیوه‌کش، غار کبوتر، غار آسیلی و غار طاق رجه از غارهای معروف این روستا است.
چشمه‌های زیادی در اطراف و داخل این روستا وجود دارد که طراوت و شادابی خاصی را به باغ‌ها و کوچه‌های روستا داده است. در بسیاری از کوه باغ‌ها مسیری از جریان آب وجود دارد که جذابیت باغ‌های اطراف را دوچندان کرده است.
این روستا موزه مردم‌شناسی نیز دارد و علاقه‌مندان می‌توانند برای بازدید و تماشای اشیای تاریخی و فرهنگی که با سبک زندگی و فرهنگ مردم مرتبط است، به این موزه بروند. بر اساس نقل قول‌های گوناگون روستا در حمله مغول‌ها به ایران به شدت آسیب دید و مردم برای فرار از گزند مغول‌ها در زیر روستا نقب حفر کردند و در زیر زمین مشغول به کار شدند.
قدمت این روستا را بیش از هزار سال تخمین زده‌اند. سنگ قبری نیز در یکی از قبرستان‌های این روستا به دست آمده که متعلق به نوه سلمان فارسی است. در این سنگ اشاره به انجدان اصفهان شده است.
شهر اراک قدمتی ۲۰۰ ساله دارد و در گذشته زیر نظر اصفهان اداره می‌شده است و در منطقه روستای دیگری به این نام وجود ندارد. این احتمال است که سلمان فارسی زاده این روستا بوده و از اهالی این روستا محسوب می‌شده است؛ این سنگ قبر هم‌اکنون در موزه حمام چهار فصل اراک نگهداری می‌شود.
با در نظر گرفتن این واقعیت، احتمالاً قدمت این روستا به قبل از اسلام باز می‌گردد.
جاده کندوان یک طرفه شد